مگا منظومه های ماهواره‌ای، راه‌حلی برای از بین بردن سیگنال‌های مشکل‌دار Wi-Fi و اتصالات سلولی است. با وجود اینکه مگا منظومه های ماهواره ای، قابلیت اتصال به اینترنت برای تقریباً هر شخصی در کره زمین را دارند، فضای کمتری اشغال کرده و به طور چشمگیری، تعداد ماهواره ها در مدار را با سرعت زیاد افزایش می دهند. اکنون می‌توانیم بطور همزمان ده‌ها هزار ماهواره را در مدار ساخته، راه اندازی نموده و بهره برداری کنیم.
در تامین ارتباطات اینترنت با زمین و ارتباط بین ماهواره ها، رابط های نوری (لیزری) با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. بنابراین داده ها می توانند به جای بازگشت به زمین، در امتداد آسمان منتقل شوند. به عبارت دیگر مسیری به شکل یک پل را به جای یک V وارونه، برای انتقال طی نمایند. با استفاده از این روش، با تامین اینترنت از گیت وی های زمینی خود می تواند حاکمیت کشورها را نقض نماید.
OneWeb، بیش از ۳۰ ماهواره را در اواخر سال جاری راه اندازی می‌کند. به زودی می‌توانیم هزاران ماهواره را ببینیم که در کنار هم برای تأمین دسترسی به اینترنت فقیرترین و دورافتاده‌ترین نقاط کره زمین مشغول به کار هستند.
رگولاتوری و مقررات مربوط به ماهواره‌هایی که در مدارهای غیرثابت زمین قرار دارند نیز ده ها سال است که بین آژانس ها در داخل و خارج از ایالات متحده تقسیم شده اند. ناسا و حتی اتحادیه ارتباطات بین المللی سازمان ملل همه در این بازی مشارکت دارند. این امر باعث شده مجموعه قوانین منسجم و یکپارچه ای وجود نداشته باشد.