لینک‌های نوری و اپتیکی همانطور که گفته شد به دلیل داشتن پهنای باند بالا دارای سرعت مناسب برای انتقال داده می‌باشند به همین دلیل می‌توان از فناوری مخابراتی اپتیکی مبتنی بر لیزر برای لینک‌های میان ماهواره‌ای استفاده نمود که همین امر اکوسیستم ماهواره‌ای را متحول می‌کند و میتوان نسل جدیدی از وسایل و ماهواره‌های هوشمند را در مدار بوجود آورد اکنون به کمک OISL با مزیت‌های گفته شده می‌توانیم داده‌های مورد نیاز را با استفاده از سنسور‌های چندین ماهواره در مدار را جمع آوری و همانجا پردازش کنیم. در این فناوری اگر یک ماهواره در منظومه دچار مشکل شود منظومه می‌تواند به صورت هوشمند و بدون نیاز به ارتباط با زمین خلا بوجود آمده را پر کند.

همچنین این فناوری امکان اکتشافات جدید را در فضا فراهم می‌سازد و می‌توان به وسیله آن ارتباط یا لینک‌های پر سرعتی با ماه، مریخ و حتی فراتر از آن برقرار کرد، زیرا ارتباط نوری در deep space پتانسیلی خوبی از خود نشان داده است و حتی می‌توان از تلسکوپ‌های نوری که قطر و توان کم‌تری نسبت به آنتن‌های RF دارند استفاده نمود.

در مخابرات میان ماهواره‌ای و اپتیکی تا کنون هیچ پروتکل ایده‌آلی و مطلقی که بتواند برای هر منظور ارتباطات میان ماهواره‌ای ، hyperspectral یا RF استفاده شود (مانند TCP/IP در اینترنت جهانی) وجود ندارد و تلاش‌ها برای تدوین پروتکل جدید ادامه دارد. البته می‌توان از ارتباطات زمینی بعنوان راهنما برای توسعه استانداردها برای سازگاری بیش‌تر استفاده کرد.‌