جان دییر به دنبال اتصال ماهواره ای در صنعت کشاورزی است.
غول صنعت کشاورزی جان دییر به دنبال استفاده از صنعت ماهواره به منظور اتصال بر لحظه و همیشگی به هزاران تراکتور و ماشین آلات کشاورزی خود است تا با استفاده از ماهواره ها بتواند قفل آینده مرزهای کشاورزی خودکار را بشکند.
این شرکت در دهه اخیر بر روی تکنولوژی های اتصال در صنعت کشاورزی سرمایه گذاری کرده است. از آنجا که اوج جمع‌آوری عظیم دیتا در کاربری کشاورزی دوبار در سال و به هنگام فصل کاشت و برداشت صورت می گیرد و در فضاهای روستایی ممکن است در مناطقی ارتباط به خوبی برقرار نشود، کشاورزان مجبور می‌شوند که اطلاعات بدست آمده از آن نقاط را دستی، با فلش درایورها بر روی کامپیوتر مرکزی آپلود کنند. اما جان دبیر می‌خواهد این مشکل را بوسیله ماهواره‌ها حل کند.
در شهریورماه جاری، جان دییر در یک جلسه به همراه شرکت‌های ارتباط ماهواره‌ای همچون اسپیس‌ایکس، وانوب، شبکه‌های کامپیوتری هاگز و الکهید مارتین به منظور آزمایش یک عملکرد کشاورزی خارج از شهر، گردآمدند تا جان دییر بتواند با استفاده از خدمات ماهواره‌ای، فراتر از شبکه سلولار به هزاران ماشین کشاورزی خود متصل شود و به طور همیشگی آن‌ها را هدایت کند.
بیشتر مشتریان این شرکت در مناطق روستایی با تراکم جمعیت پایینی فعالیت می‌کنند، همین دلیل آن‌ها را مجاب به طراحی و ساخت یک راهکار برای اتصال همیشگی به ماشین‌آلاتشان در تمامی سطح کره زمین نیاز پیدا کرده است.
فرصتی برای ماهواره(ها)
جان دییر در تحلیل داخلی خود به این آگاهی رسیده است که ۷۵ درصد کل آمریکا در پوشش شبکه ۳G یا اتصالات زمینی بهتر، به صورت در هم تنیده قرار دارند، این شرایط سبب می‌شوند تا یک نقطه اتصال خوب و نقطه اتصال بدی داشته باشد. این دلیل توانایی اتصال بر لحظه را برای جمع‌آوری و تحلیل داده‌ها و ایجاد یک ساختار کشاورزی با پوشش یکسان را از جان دییر گرفته است.
باتوجه به گفته‌های این شرکت فعالیت خودکار و هوش مصنوعی، ظرفیت باز کردن قفل بازاری به ارزش ۱۵۰ بیلیون دلار را دارد اما این اتفاق تنها با اتصال همیشگی امکان‌پذیر است، برای مثال دو اسپری (مثلا آب‌پاش) را درنظر بگیرید که همزمان بر روی یک زمین مشخص کار می‌کنند و با هدف بیش‌ترین حالت بهره‌وری و اثرگذاری، بدون وقفه درحال اشتراک‌گذاری داده از مکان‌هایی هستند که عملیات اسپری کردن روی آن‌ها انجام می‌شود. این کاربری نیازمند اتصال مداوم است.
محاسبات لبه
امروزه تمام محاسبات الگوریتم‌های یادگیری ماشین جان دبیر به صورت آن‌برد (غیرقابل تعویض سریع و بدون تجهیزات) بر روی تجهیزات کشاورزی قرار گرفته است که به سبب آن هر ماشین دارای یک واحد پردازنده گرافیکی پرقدرت است. تغییر این حالت بدون اتکا به یک اتصال قابل اطمینان و همیشگی امکان پذیر نیست که در صورت برقراری اتصال در تمامی نقاط، با تاخیر و پهنای باندی مناسبی که اجازه دهد تا مقداری از بار پردازشی از روی پردازنده سر خود ماشین کم شود، می‌توان ماشین‌ها را از انجام محاسبات سنگین آزاد کرده و هزینه را کاهش داد.
مدیر ارشد فناوری جان دییر با در نظر گرفتن این واقعیت که امکان ساخت منظومه ماهواره‌ای اختصاصی را ندارند؛ اما امید دارد تا اواسط سال ۲۰۲۴ با ساخت ترمینال اختصاصی اتصال به ماهواره خود و استقرار آن بر روی ۵۰۰۰ فروند از ماشین‌هایشان بتواند یک فرصت بازاریابی ایجاد و قفل جدیدی از اقتصاد صنعت ماهواره‌ها را باز کند که این خدمات پیش‌بینی شده نیازمند سرویس‌دهی در دو حالت اتصال (ماهواره و ایستگاه‌های زمینی) در محیط هستند.
هزینه نهایی یکی از موانعی است که بر سر راه صنعت ماهواره قرار دارد.
جان دییر تردید دارد که ۵۰۰۰ پایانه در سال، حجمی باشد که بتواند هزینه یک ترمینال را به میزان زیادی کاهش دهد.
منظومه‌های ماهواره‌ای همچون وانوب و استارلینک نشان دادند که مدار لئو می‌تواند کارآمد باشد. اما این منظومه‌ها هنوز برای ایجاد یک ظرفیت بالقوه برای قرار دادن ترمینال‌هایی با پهنای باندی که توانایی سرویس‌دهی به صدهاهزار مجموعه را داشته باشند دچار چالش هستند؛ با این حال گروه‌هایی که در حال کار بر روی شبیه‌سازی سناریوهای مختلف بودند، متقاعد شدند که می توانند این کار را انجام دهند اما اندازه ترمینال‌ها با در نظر گرفتن فعالیت در تمامی شرایط آبوهوایی بزرگ‌تر می‌شوند. آن‌ها امیدوارند که بتوانند هزینه‌ها را کاهش دهند چرا که نیاز و تمایل زیادی برای اتصال انواع بازارها و برنامه‌های کاربردی مختلف به این پروژه وجود دارد.
از کشاورزی دقیق تا کشاورزی خودکار
جان دییر با ماهواره‌ها غریبه نیست. تکنولوژی کشاورزی دقیقی که مختص این شرکت است، به‌وسیله شبکه StarFire راه‌اندازی شده است که با تصحیح سیگنال‌های دریافتی GNSS، پردازش دوباره سیگنال‌های بازبخش شده در شبکه -LBand اینمارست و دقیق‌تر کردنشان، از آن‌ها برای کشاورزی استفاده می‌کند. از آنجا که جان دبیر در حال افزایش شبکه ماهواره‌ای خودش به‌ویژه آن‌هایی که قابلیت تصویربرداری در کنار آن‌هایی که ساختار IOT دارند است، می‌تواند تراکتورهایش را خودران و نقشه‌های جغرافیایی دقیق تهیه کند. جان دییر بیش از ۲۵۰ نرم‌افزار کاربردی برای شرکایش راه‌اندازی کرده که این تعداد نرم‌افزارهای مورد استفاده از ماهواره‌های تصویری و نرم‌افزارهای تبادل داده با استفاده از شخص ثالث بعنوان واسط را شامل می‌شوند. همه روزه، ده‌ها‌هزار از کشاورزان از مراکز اپراتوری به منظور اقدامات کشاورزی، این که چه اتفاقی افتاده، نظارت بر چگونگی عملکرد ناوگان و آنالیز داده‌های جمع‌آوری شده استفاده می‌کنند.
جان دییر از سال ۲۰۱۱ تمام تجهیزات کشاورزی تولیدی خودش را به هم متصل کرده است به گونه‌ای که اطلاعات را بر لحظه در اختیار کشاورزان قرار می‌دهد. برای مثال در یک کمباین دیجیتالی دوربینی قرار داده تا به هنگام برداشت غلات و هنگامی که دانه‌های غلات به سمت ناودان می‌روند اطلاعات لازم از کیفیت محصول را به منظور عملکرد بهتر برای افزایش بهره‌وری ، دریافت و به موجب آن تنظیمات مناسب اعمال شود. همچنین در نظر دارد که با ایجاد بستری که در آن در تمامی نقاط از یک مجموعه از اتصال خوب و مداومی بهره‌مند هستند، بتوان از فناوری‌های بینایی و یادگیری ماشین در کشاورزی بهره برد. بی مورد نیست که رونمایی از تراکتور خودران R8 این شرکت در اوایل سال جاری در نمایشگاه (CES (Consumer Electronics در لاس‌وگاس را در راستای تحقق این عقیده دانست که آن را به عنوان ابزاری برای کمک به کشاورزان و تغذیه جمعیت رو به رشد جهانی با زمین کمتر در دسترس و نیروی کار ماهر در کنار چالش‌هایی مانند آب و هوا و شرایط آبوهوایی معرفی کرد. این شرکت هدف جسورانه‌ای را تعیین کرده است که تا سال ۲۰۳۰ کل سیستم تولید را برای کشت ذرت و سویا مستقل کند.
تراکتور خودران
تراکتوخودران نیازی به کشاورز در کابین ندارد. یک کشاورز می تواند تراکتور را در یک مزرعه براند، آن را روشن کند و پیشرفت را از طریق یک برنامه نظارت کند. جان دییر برای تراکتورهای کامل‌خودران در پاییز امسال، مشتریان پولی دارد و در بهار انتظار بیشتری دارد.
جان دییر ماجرای خودران کردن خود را با خاکورزی (شخم زدن) یا همان تراکتورهایی که خاک را برای آماده‌سازی برای کاشت آماده می‌کنند، آغاز کرد، زیرا یک ماشین تمام کارها را انجام می‌دهد. نیازی نیست چیز دیگری به میدان بیاورد یا چیزی را از میدان خارج کند. اما از آنجایی که Deere به سمت برنامه‌های خودران که پیچیده هستند حرکت می‌کند، برای رسیدن به این هدف به اتصال مداوم برای مدیریت رفت‌و‌برگشت داده‌ها نیاز دارد.
جان دییر عقیده دارد که خودران کردن می‌تواند یک تغییر بخصوصی در کیفیت زندگی کشاورزان ایجاد کند. در ابتدا شرکت فکر می‌کرد که تراکتورهای اتوماتیک سود آورند. تنها بخاطر اینکه زمان انجام کار را کاهش می‌دهد و با حذف وقفه در کار هزینه بیشتری پس‌انداز می‌شود. چیزی که جان دییر را شگفت زده کرده این است که چه مقدار از مردم به‌دنبال خرید قطعات خودفرمان می‌روند. در کشاورزی آن‌ها تحت فشار زیادی هستند که ۱۶ ساعت در روز کار می‌کنند و باید همه چیز را روی زمین یا خارج از زمین در یک بازه زمانی بسیار کوتاه انجام دهند. این آسانی بزرگ‌ترین تفاوت را در جهان ایجاد می کند اگر کشاورزی مجبور نباشد ۱۶ ساعت داخل کابین تراکتور فعالیت کند، می‌تواند آن مدت زمان آن را برای کار دیگری به منظور افزایش بهره‌وری و سودآوری صرف کند.
جان دییر امیدوار است که بتواند با گردهم جمع کردن صنعت ماهواره‌ها و فروشندهها (وندور) یک همکاری بلند مدتی را رقم بزند.